Pan Tadeusz Jako Epopeja Narodowa
W tym kontekście "Pan Tadeusz" spełnia wymogi eposu. Ponadto o dziele Mickiewicz.
Pan tadeusz jako epopeja narodowa rozprawka
Kolejnym warunkiem, który winien spełniać utwór jako epopeja jest doskonałość z punktu widzenia artystycznego. Z pewnością żaden z czytelników "Pana Tadeusza" nie wątpi w walory artystyczne tego dzieła. Mając na uwadze tradycję eposu Adam Mickiewicz wprowadza do swego dzieła wiele szczegółowych opisów: np. ogrodu, lasu, jak również zachodu słońca. W pojawiających się opisach odnaleźć można porównania homeryckie, co oczywiście odpowiada stylizowaniu dzieła na epos. Porównanie homeryckie przybiera postać szerokiego opisu, który zaobserwować np. w opisie walki, w której walczący szlachcice zostają porównani do pracy maszyny używanej w rolnictwie. Niezwykle piękny jest również opis ogrodu pełnego warzyw. W tej części pojawiają się metafory, także epitety, sam opis jest niezwykle barwny ze względu na kolorystykę. Poza tym kunsztowności dodaje tu obecność personifikacji. Na piękno dzieła Adama Mickiewicza wpływa niepospolita zwyczajność, która przejawia się w sprawach potocznych, wypadkach oraz przedmiotach prostych.
Rozpoczyna się inwokacją, w której autor zrezygnował z odwołania się do pogańskiego bóstwa na rzecz pochwały Litwy i prośby o opiekę i wstawiennictwo Matki Boskiej, by tak, jak ocaliła od śmierci podmiot liryczny, kiedy był dzieckiem, tak ocaliła Polskę od agresorów. Dzieło tego typu opisywało pewną grupę społeczną na tle istotnych dla niej wydarzeń historycznych. "Pan Tadeusz" opowiada o polskiej szlachcie. Poznajemy ją niczym bohatera, razem z jej zaletami i wadami, a obraz jej jest barwny i zróżnicowany. Tłem jej przedstawienia jest rok 1811 i 1812 – istotny czas dla szlachty polskiej, która przygotowywała się do walki z zaborcą i oczekiwała na decyzję Napoleona o wypowiedzeniu wojny Rosji. Czas utworu zbiega się także
- My Little Pony - Sezon 6-odcinek 9 - Aleja Szyku - video dailymotion
- Warszawa galeria północna
- Pan tadeusz jako epopeja narodowa al
- Telenowele tureckie po polsku
- Pan tadeusz jako epopeja narodowa e
- Przybieżeli do betlejem karaoke
- „Pan Tadeusz” jako epopeja narodowa - Przemyślenia polonistki
Literatura jest jednym ze składników budujących tożsamość narodową. Łączy nas nie tylko historia, tradycja czy język, ale także ważne książki, z którymi utożsamiamy się jako naród. A książką, którą uznaje się za szczególnie ważną jest epopeja. I tak Grecy mają "Iliadę" i Odyseję", Francuzi "Pieśń o Rolandzie", Niemcy "Pieśń o Nibelungach", Anglicy "Beowulfa", Rosjanie "Słowo o wyprawie Igora", a Polacy "Pana Tadeusza". Epos albo epopeja to gatunek wywodzący się ze starożytności. Do jego podstawowych cech należą: wierszowana forma, podział na części, wielowątkowość, liczne opisy i dygresje czyli odejścia od głównego wątku, bogaty w środki stylistyczne język (np. porównania homeryckie), wszechwiedzący narrator, ukazanie losów bohaterów na tle ważnych, przełomowych wydarzeń, ukazanie ingerencji bogów w losy bohaterów. Przyjrzyjmy się stronie tytułowej "Pana Tadeusza". Już tutaj znajdziemy dowody na to, że mamy do czynienia z epopeją: wierszowana forma ("we dwunastu księgach wierszem " – cały utwór napisany jest trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie.
Epopeja (inaczej epos) jest jednym z bardziej charakterystycznych gatunków epickich. Była jednym z dominujących gatunków literackich do momentu pojawienia się powieści. Inspiracją do napisania tego typu dzieł bywają często przełomowe wydarzenia historyczne w życiu danego narodu. Ponadto, aby utwór zyskał miano epopei musi wykazywać szczególną wartość z punktu widzenia artystycznego. "Pan Tadeusz" jest jednym z najbardziej charakterystycznych eposów, który powstał w XIX wieku. Obraz życia danego narodu, który jest prezentowany w epopei bywa realistyczny, jak również wszechstronny. Obraz szlachty zaprezentowany w tym utworze jest niezwykle bogaty i różnorodny. Przedstawiciele szlachty, którzy występują w "Panu Tadeuszu" są przedstawieni w sposób niezwykle zróżnicowany. W związku z tym pojawiają się osoby majętne - do reprezentantów tej części szlachty należy z pewnością: Hrabia, także Podkomorzy oraz Sędzia. Śmiało można rzec, że należą oni do elity szlacheckiej. Pozostała część to szlachta zubożała, jak również zaściankowa.
W chwili obecnej powszechnie uznaje się "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza za epopeję narodową i najważniejszy utwór literacki w polskiej kulturze. Jednak w chwili ukazania się go odbiorcy czuli do niego mieszane uczucia. Mickiewicz nigdy nie nazwał swego dzieła eposem bądź epopeją, a ówcześni krytycy podkreślali niezgodności z tradycją eposu antycznego. Mimo to badacze wkrótce okrzyknęli utwór epopeją, dostrzegając niezauważalne wcześniej analogie z antycznymi wzorcami, które Mickiewicz sprytnie przetworzył, by dostosować je do polskich warunków. Według definicji epos jest wierszowanym, rozbudowanym utworem epickim. Jego kompozycja jest bardzo ściśle określona. Rozpoczynał się od inwokacji, w której następowało wezwanie do bóstwa o pomoc w napisaniu utworu. Dalej następowała ekspozycja, przebieg właściwej akcji, punkt kulminacyjny i rozwiązanie akcji. W antyku epos pisany był heksametrem daktylicznym. Jak ma się to do dzieła Mickiewicza? "Pan Tadeusz" to wierszowany utwór epicki, posiadający wersy trzynastozgłoskowe.
Mickiewicz zwraca się do Litwy i do Panny Św. Ostrobramskiej. - akcja utworu rozgrywa się w ważnym dla narodu okresie dziejowym. Jest to wyprawa Napoleona na Rosję, od której powodzenia zależała niepodległość Polski. - jest dokładnie scharakteryzowane tło historyczne i obyczajowe - Mickiewicz troszczy się o realizm i szczegółowo przedstawia przedmioty, sytuacje i postacie - ukazanie narodu polskiego w przełomowym okresie społecznym (odchodzi stary świat polski kontuszowej ustępując miejsca młodemu pokoleniu, myślącemu już innymi kategoriami) - powolne wzbogacanie akcji różnymi wątkami, wplatanie licznych epizodów, opisów, często mające funkcje retardacyjne.